Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Homo- Sapiens & Τεχνητή Νοημοσύνη - Βιβλιοκρισία

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Παρασκευή, 19 Δεκεμβρίου 2025 04:43

Εμφανίσεις: 221

Homo- Sapiens  & Τεχνητή Νοημοσύνη
Βιβλιοκρισία

Προ καιρού, ένας γόνος πολιτικής δυναστείας που μαστίζει τον τόπο μας, έλεγε όλο παράπονο: «έχω γράψει τόσα βιβλία αλλά όλοι ασχολούνται με το όνομά μου, για τα βιβλία μου ποτέ δεν έγραψε κάποιος μία κριτική. Καλή ή κακή, τίποτα, Τι δείχνει αυτό; Μάλλον πώς δεν τα διαβάζει κανείς, διότι αν τα διάβαζε, κάτι θα έλεγε, θα έγραφε, δεν θα έμενε μονάχα στο όνομα που φέρω».

Αυτό, πάνω – κάτω ήταν το περιεχόμενο των όσων με πίκρα είπε ο γόνος του νεποτισμού.  Και αυτόματα, σαν τον άκουσα να εκφέρει λόγο πικραμένο, σκέφτηκα ανθρώπους που κάνουν στη ζωή τους ένα επάγγελμα για να βιοποριστούν και παράλληλα ασκούν και το μεράκι, την αγάπη τους, για τη συγγραφή βιβλίων. Αυτοί οι άνθρωποι, σαν κι εμένα ή σαν κι εσάς, έχουν ένα μικρό ή μεγάλο αναγνωστικό κοινό που διαβάζει τα βιβλία. Μπορεί εμείς να μην είμαστε επώνυμοι στο ευρύ κοινό -ευτυχώς δηλαδή-, αλλά είμαστε τυχεροί διότι κάποιοι άνθρωποι, γνωστοί μας ή και άγνωστοι, διαβάζουν τα βιβλία μας, και μερικοί από αυτούς εκφέρουν και την γνώμη τους γι’ αυτά. 

Στη βιβλιοκρισία, δεν είμαι ειδικός, όμως, νιώθω την ανάγκη να γράψω δυό λόγια για βιβλία φίλων που διάβασα, αναγνωρίζοντάς  τους αφενός μεν την αγάπη τους γι’ αυτό που κάνουν και αφετέρου τον κόπο τους, ακόμα και τον χρόνο τους – που κατά τη γνώμη μου, τον διαχειρίζονται με άριστο τρόπο. Επί της ουσίας, είναι σημαντικό να κάνεις πράγματα που σε γεμίζουν στον ελεύθερο χρόνο σου, είτε αυτά λέγονται συγγραφή βιβλίων, είτε ο,τιδήποτε άλλο.

Ο Δημήτρης Μαυραειδόπουλος, είναι ένας από τους ανθρώπους που του αρέσει να γράφει βιβλία, δημόσιες επιστολές στον αθηναϊκό ημερήσιο τύπο, εκφέρει ελεύθερα την γνώμη του και δεν φοβάται. Και αυτός, όπως και όσοι δημόσια γράφουν, «εκθέτει» τον εαυτό του, αυτή όμως η «έκθεση», δεν είναι προϊόν αδυναμίας αλλά δύναμης. Πόσοι άραγε έχουν τη δύναμη αυτή της «έκθεσης;».

Στο τελευταίο του έργο που κυκλοφόρησε προ ολίγων ημερών με τον τίτλο: Homo- Sapiens  & Τεχνητή Νοημοσύνη, μας δίνει, ή μάλλον σε μένα δίνει για να ακριβολογώ, την πεποίθηση ότι οι ηθικοί κανόνες που εντάξαμε στη ζωή μας, πρέπει να αναθεωρηθούν, ή να λειτουργήσουν -όπως γράφει- «σαν κάτι ανάλογο με την Χάρτα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Ο πρωτόγονος άνθρωπος, έδιωξε τη γύμνια του διότι του έφερνε ντροπή, αγωνίζεται για να κερδίσει την αθανασία του, είναι γεμάτος με πάθη, όμως παράλληλα, αρχίζει και θέτει το ερώτημα της ύπαρξης του όταν ατενίζει τον έναστρο ουρανό, διότι αρχίζει και αντιλαμβάνεται πως το άπειρο που τον κυκλώνει έχει άμεση σύνδεση με αυτόν. Το «πάνω και το κάτω», είναι η ίδια η ύπαρξη.

Με γρήγορο βηματισμό ο πρωτόγονος άνθρωπος, ανακαλύπτοντας το τόξο, όπως γράφει, για να εξελιχθεί σε αποτελεσματικό κυνηγό, φτάνει στο σήμερα, στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης. Κάθε του ενέργεια στο μεγάλο αυτό διάστημα της πορείας του, σαν σκοπό είχε να βελτιώσει τη θέση του στον Κόσμο. Όμως, κατακτώντας την παγκόσμια κοινότητα η ανθρώπινη εφεύρεση της Τεχνητής Νοημοσύνης, γεννώνται παράλληλα ζητήματα δύσκολα που έχουν να κάνουν με το πως τη χρησιμοποιεί κάποιος. Η ατομική ενέργεια μπορεί με καθαρό τρόπο να ηλεκτροδοτήσει όλο τον πλανήτη, για παράδειγμα, μπορεί όμως και να τον εξαφανίσει αν η χρήση της αλλάξει. Τα ανθρώπινα αυτά εργαλεία με προπομπό σήμερα την Τεχνητή Νοημοσύνη, έχουν τη δυνατότητα για το καλό αλλά και για το κακό. «Τα κράτη έχουν υποχρέωση να την εντάξουν στο χώρο της παιδείας και σε όλες τις βαθμίδες της. Αντί να τρέχουμε πίσω της, να είμαστε στο ίδιο τραίνο -συνοδηγοί- και να διορθώνουμε τυχόν στραβοτιμονιές της», σημειώνει ο συγγραφέας.

Δεν παραλείπει να μας δώσει δείγματα καλής χρήσης αυτής, φέροντας παραδείγματα από τον επαγγελματικό του χώρο, αυτόν της οδοντιατρικής, παραδείγματα με απεικονίσεις και διαγνώσεις.

Στη συνέχεια, κάνει ειδική αναφορά σε 61 γενάρχες του παγκόσμιου πολιτισμού που έδωσαν ώθηση στον άνθρωπο, όταν αυτός βγήκε από τα σπήλαια. Όταν έκανε το άλμα του 1% που τον ξεχώρισε από τον πίθηκο και έγινε έλλογο όν.

Ας κλείσω όμως το σημείωμα αυτό πηγαίνοντας στην αρχή του βιβλίου όπου σημειώνει ο συγγραφέας: «Ο Homo- Sapiens, είναι το μοναδικό έλλογο και ομιλούν θηλαστικό που έρχεται στη γη με τα ελάχιστα φυσικά προσόντα, και παρ’ όλα αυτά όχι μόνο θα καταφέρει να επιζήσει, αλλά θα επικρατήσει χάρη στη λογική, στην απέραντη φαντασία αλλά και στην καλή τύχη. Έρχεται στον κόσμο άκτιστος και χτίζεται μέρα με τη μέρα. Στην ουσία δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να αποκαλύπτει αυτό που είναι κρυμμένο και καταγεγραμμένο στο ξεχωριστό  DNA  της κάθε οντότητας».

Η ένστασή μου εδώ, έγκειται στην «καλή τύχη». Πίσω από την κάθε «τύχη», υπάρχει μία αιτία, αυτή είναι μόνο το αποτέλεσμα. Από συνήθεια όμως το αποτέλεσμα μίας αιτίας το ονομάζουμε τύχη.

Να είναι καλοτάξιδο το καινούργιο βιβλίο του Δημήτρη Μαυραειδόπουλου, ένα βιβλίο που με απόλυτη σαφήνεια, μας δίνει τα υπέρ και τα κατά της Τεχνητής Νοημοσύνης, που όμως είναι το μέλλον. Ή μάλλον, ολόκληρη η ανθρωπότητα βρίσκεται στο μέλλον.

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος