Βιβλία, να διαβαστούν … και στην παραλία

Βιβλία, να διαβαστούν … και στην παραλία

 

Οι διαφορετικές εικόνες που δημιουργήθηκαν κοινό παρονομαστή έχουν τη θάλασσα και την παραλία της στον απίθανο χώρο του MarathonVillage. Οι παρέες που φτάνουν σιγά-σιγά, απλώνουν τα πράγματά τους στην καυτή άμμο, στις ξαπλώστρες με τις καλαίσθητες ομπρέλες, στην ξύλινη εξέδρα με τα τραπέζια, ή πάνε πιο πίσω από την παραλία, στις μουριές και στη δροσιά τους.

Όλο αυτό το πολύχρωμο σκηνικό είναι έν αρμονία, οι χαρούμενες παιδικές φωνές, η ένταση των μανάδων στο να τακτοποιήσουν με τάξη τα εφόδιά τους, οι κουβέντες που αρχίζουν με τους άντρες χαμηλόφωνα, η γιαγιά που βουτάει πρώτη στη θάλασσα μιάς κι έχει λιγοστέψει τις ανάγκες της. Η μεγάλη παρέα δεν οχλαγωγεί, αντίθετα, περνά σχεδόν απαρατήρητη.

Κάποια στιγμή, λες και κάποιος έδωσε το σύνθημα, μπήκαν άπαντες στη θάλασσα και κολυμπούσαν προς την γιαγιά. Έστησαν έναν κύκλο γύρω από αυτήν και οι παφλασμοί των νερών έδειχναν τις καλές στιγμές που ζούσε ενωμένη η μεγάλη παρέα. Πέρασε έτσι αρκετή ώρα μέχρι - σαν πάλι να δόθηκε από κάπου ένα σύνθημα και βγήκαν προς την παραλία.

Τότε έφτασε και η Χάρμεν να πάρει τις παραγγελίες. Μυαλό ξυράφι η νεαρή Χάρμεν, Ινδή στην καταγωγή, με το πλατύ χαμόγελο και τον επαγγελματισμό της, υπομονετικά, γράφει τις παραγγελίες και χάνεται πίσω από τις μουριές. Όταν έπειτα από λίγη ώρα εμφανίζεται πάλι, έχει στα χέρια της δυό δίσκους με τις παραγγελίες της πολυπληθούς παρέας. Αδειάζει τους δίσκους της και πάει στην επόμενη παρέα που την καλεί.

Η παρέα όμως, έχει σπάσει τρόπον τινά και το έχει ρίξει στο διάβασμα. Τα παιδιά, έχουν κυκλώσει τη γιαγιά που τους διαβάζει το παραμύθι «η Ευρώπη και το δίευρω» του Δημήτρη Σταματόπουλου. Δίπλα της όμως έχει ακόμα ένα παραμύθι για να διαβάσει στη συνέχεια μιάς και τα παιδιά δεν χορταίνουν από παραμύθια. Είναι το παραμύθι «μια στραβή βελόνα» της Ιωάννας Γκιώνη.

Ο γεροντότερος της παρέας, ο παππούς, διαβάζει ευλαβικά το βιβλίο «Ψάρι Ηραίας Γορτυνίας» του Νίκου Ζαφειρόπουλου, αλλά επειδή είναι και ολίγον τι εκκεντρικός, το διαβάζει στην ψηφιακή του μορφή με το τάμπλετ του.

Δίπλα από τον παππού, η αντροπαρέα έχει πέσει στη μελέτη διαβάζοντας, ο πρώτος το βιβλίο «Από τον Όμηρο στην τεχνητή νοημοσύνη» του Δημήτρη Μαυραειδόπουλου (εκδόσεις Μένανδρος), ο δεύτερος το βιβλίο «Αδελφότητα Ψαραίων Ηραίας» του Γιάννη Γκιώνη, ο τρίτος το βιβλίο «Σημειώσεις για τον εμφύλιο» του Πάνου Ζέρβα, ο τέταρτος το βιβλίο «Τούρκικος ιμπεριαλισμός και αποτροπή» του Βασίλη Φούσκα και ο πέμπτος το βιβλίο «Ο Φύλακας της αρχαίας Ηραίας & οι απόκρυφες πόλεις της» του Βασίλη Αναστασόπουλου.

Οι γυναίκες, έχουν στήσει τον δικό τους κύκλο και διαβάζουν, η πρώτη το βιβλίο «Πεζές σκέψεις δίχως (π)οίηση» της Κωνσταντίνας Ζάγαρη, η δεύτερη το βιβλίο «Λεηλασίες» του Βασίλη Αναστασόπουλου, η τρίτη το βιβλίο «Το μαθηματικό σύμπαν μας» του Max Tegmark, η τέταρτη το βιβλίο «Ο Ερμητισμός» του Francoise Bonardel, και η πέμπτη το βιβλίο «Ο Φρόϋντ χωρίς μάσκα» του Emil Ludwig.  

Παραδίπλα, σε μια άλλη μικρότερη παρέα, ένας νεαρός, θέλοντας να ξεκινήσει το Κεφάλαιο του Μάρξ, αρχίζει την προθέρμανση διαβάζοντας την Αγία Γραφή. Παραπέρα, κάτω από τις μουριές, ένας άλλος – εκκεντρικός κι αυτός, διαβάζει το βιβλίο «Ο κάτοικος του σύμπαντος» του Σπυρίδωνα Νάγου.

Τα πάντα μπορούν να συμβούν σε μια παραλία τούτο το Καλοκαίρι.

 

 

 

Opsarion.gr