Η άγνωστη Φύση

Η άγνωστη Φύση

 

Αρκετή ώρα πρίν φανεί το λυκαυγές στ’ ανατολικά, ήμουν ήδη έξω και χάζευα τ’ αστέρια – λίγα απ’ αυτά διότι τα φώτα του χωριού στέκονται εμπόδιο στην παρατήρησή τους. Ας είναι, το πάνω και το κάτω ήσαν ένα, η εικόνα μία, με διαφορετικές εκδηλώσεις μέσα της: το σκότος που χάνεται, το λυκαυγές που εμφανίζεται, οι σκούροι όγκοι των βουνών, οι καμπυλώσεις του ορίζοντα, οι φυσικοί ήχοι, και σε όλα αυτά της μίας εικόνας, να φυσά ανάλαφρα ο βορειοδυτικός καιρός, η μικρή αλεπού διστακτικά αναζητά την τροφή της, η γάτα κυνηγά σε αντίθετη κατεύθυνση από την αλεπού, ένα τσακάλι ακούστηκε κάπου προς τη Γκούρα και αμέσως μετά – λες και αυτό έδωσε το σύνθημα, από διαφορετικά σημεία του χώρου «συνομιλούσαν» αρκετά τσακάλια. Ένας κούκος ακούστηκε, από τις ρεματιές,

Η Φύση σε πλήρη λειτουργία. Την αρμονία της τρόπον τινά, πλούτισε ένας μεγάλος φωτεινός όγκος που πετούσε στο ύψος των βουνών αλλά εντελώς αθόρυβος. Εμφανίστηκε κάπου από τον Αρτοζήνο, προερχόμενος από τα ανατολικά του, όπως τουλάχιστον κατάλαβα και κατευθυνόταν προς τα νότια. Σε νοητή γραμμή, θα έλεγα πως πετούσε προς τον Επικούρειο Απόλλωνα ή ίσως προς την κοιλάδα του Αλφειού μιάς και έδειχνε να χαμηλώνει σε ύψος κάπου προς τα Πέντε Αλώνια.

Το ρολόι την ώρα εκείνη έδειχνε 5.17 πμ. και το λυκαυγές διέλυε αργά το σκότος. Με εντυπωσίασε -δεν με φόβισε-, ο μεγάλος φωτεινός όγκος με την αθόρυβη πορεία του, εξάλλου δεν ήταν η πρώτη φορά που παρατηρούσα ίδια πάνω κάτω ώρα τον ίδιο ή ανάλογο όγκο να πετά στην περιοχή μας. Αντί να αρχίσουν οι απορίες να κατακλύζουν το μυαλό μου, το άφησα ήσυχο λέγοντάς του: ζείς μέσα στην άγνοια ξεχνώντας συχνά-πυκνά την αρχαία μαγική ρήση «μηδέν άγαν».

Με το μυαλό άδειο από σκέψεις, με βρήκαν οι πρώτες ακτίνες του ήλιου και τότε μόνο σηκώθηκα από την θέση του παρατηρητή. Μέρα εκλογών η σημερινή και «πρέπει» ν’ ασκήσω το εκλογικό μου δικαίωμα, να ψηφίσω τους άριστους για να κυβερνήσουν την Πολιτεία. Αναζητώντας τους άριστους, για ακόμα μία φορά διαπίστωσα πόσο φτωχός λαός είμαστε που δεν έχουμε άριστους πολίτες για να τους εμπιστευθούμε παρά έχουμε πολίτες που κάνουν απλώς φασαρία, κρότο. Κρότο όμως κάνουν και οι άδειοι τενεκέδες.

Ας ετοιμαστώ λοιπόν να πάω να ψηφίσω έναν άδειο τενεκέ!

 

 

 

 

Opsarion.gr