Ο Ανδρέας Παπαδόπουλος υποψήφιος βουλευτής με το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ στον Βόρειο Τομέα Αθήνας.

Ο Ανδρέας Παπαδόπουλος γεννήθηκε στο Χαλάνδρι Αττικής το 1977. Ο πατέρας του Ευστάθιος ήταν Μικρασιάτης και  η μητέρα του Δήμητρα Αναστασοπούλου είναι από την Αρκαδία και συγκεκριμένα από τα χωριά Ψάρι και Ράφτη Γορτυνίας.  

Σπούδασε δημοσιογραφία και πολιτικές επιστήμες. Από το 2003 εργάστηκε ώς πολιτικός συντάκτης σε εφημερίδες, ραδιόφωνα και ενημερωτικές ιστοσελίδες. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ από το 2010. Ήταν εκπρόσωπος τύπου της ΔΗΜΑΡ και πολιτευτής της στην Β’ Αθηνών. Στη συνέχεια ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής με το Ποτάμι και σήμερα είναι υποψήφιος με το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ στον Βόρειο Τομέα της Αθήνας.

Ο Ανδρέας είναι ένας δικός μας άνθρωπος. Παππούς του ήταν ο Γιάννης Γεωργ. Αναστασόπουλος (Σούμας) και η γιαγιά του Πολυτίμη (Πολίτω) από το γειτονικό μας Ράφτη.

Λίγο ή πολύ, σε όλους και όλες ο Ανδρέας είναι ένα οικείο πρόσωπο διότι πέραν των άλλων επαγγελματικών δραστηριοτήτων του, παλαιότερα, παρουσίαζε πολιτικές εκπομπές σε μεγάλα κανάλια της Αθήνας. Στέλεχος του Ομίλου Μαρινάκη σήμερα έχει στο «Mega  Chanel» δική του πολιτική εκπομπή με μεγάλη ακροαματικότητα αφενός και αφετέρου αρθρογραφεί στις εφημερίδες του Ομίλου από διευθυντική θέση, αρθρογραφεί όμως και σε άλλα Μέσα καταθέτοντας τις πολιτικές του θέσεις για μία Ελλάδα που είναι λαβωμένη από τα επαίσχυντα μνημόνια στα οποία την οδήγησαν οι λανθασμένες έως εγκληματικές πολιτικές προηγούμενων κυβερνήσεων.

Οι αλλαγές σήμερα με φρέσκα πρόσωπα στην κεντρική πολιτική σκηνή, είναι επιτακτική ανάγκη, είναι μονόδρομος για να βγει η χώρα μας από το αδιέξοδο στο οποίο την έφερε το παλιό και διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο.

Νέος άνθρωπος ο Ανδρέας και πατέρας ενός μικρού αγοριού, του Στάθη (όνομα του εκλιπόντος πατέρα του), από την συμβίωσή του με την Αλεξία Μπακογιάννη. Οραματίζεται κατ’ επέκταση μία Ελλάδα καινούργια, που θα έχει τον πολίτη της κεντρικό θέμα της και θα πασχίζει για την ευημερία του.

«Ένας κούκος, δεν φέρνει την Άνοιξη», λέει μία γορτυνιακή παροιμία. Το ίδιο ισχύει και στην πολιτική. Όμως, ψηφίζοντας τον Ανδρέα Παπαδόπουλο ως αντιπρόσωπό μας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, βάζουμε ένα λιθαράκι στο νέο οικοδόμημα που χρειάζεται η πατρίδα μας για να φύγει οριστικά από το τέλμα που την οδήγησε η πολυετής κάκιστη πολιτική.

Χρειαζόμαστε ανθρώπους σαν τον Ανδρέα Παπαδόπουλο στο Ελληνικό Κοινοβούλιο για να φέρουν την ουσιαστική αλλαγή της προόδου και της εξέλιξης της ζωής μας. Οι καιροί είναι δύσκολοι, η τεχνολογία τρέχει με την ταχύτητα του φωτός, το γερασμένο κατεστημένο αδυνατεί να αντιληφθεί τις κοσμογονικές αλλαγές που συντελούνται σε παγκόσμια κλίμακα, η νοητική ανεπάρκεια πρέπει, επιβάλλεται, ν’ αντικατασταθεί με ανθρώπους νοήμονες, με πολιτικές ουμανιστικές, με καθαρό περιβάλλον.

Ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, άσχετα από τις πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός μας, είναι το μέλλον. Μπορούμε εμείς να ζούμε εσαεί στο παρελθόν; Να ψηφίζουμε νεκρούς νοητικά πολιτικούς; Όχι, διότι η ίδια η ζωή απαιτεί να προχωρήσουμε μπροστά, για ειρήνη και ευημερία, για να έχει ο άνθρωπος ένα καλό σύστημα υγείας, ένα αξιοπρεπές συνταξιοδοτικό πρόγραμμα, μία καθημερινότητα με λιγότερα άγχη, μία ασφάλεια για το μέλλον του παιδιού του.

Με την ψήφο μας, ας δώσουμε μία ευκαιρία στον Ανδρέα Παπαδόπουλο να μας εκπροσωπήσει, ας δώσουμε και σε εμάς μία ευκαιρία να ξεφύγουμε από την τεχνητή πόλωση στην οποία οδηγούν το εκλογικό σώμα σε κάθε εκλογική αναμέτρηση οι ξεπερασμένες πολιτικές του τόπου μας.

 

 

 

 

 

Opsarion.gr