Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Οδοιπορικό γεύσεων στον Γορτυνιακό χώρο

• 
• 

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Παρασκευή, 04 Αυγούστου 2017 13:44

Εμφανίσεις: 1943

Γνωστό στην παγκόσμια κοινότητα είναι ότι το Ψάρι συνορεύει με πανέμορφα χωριά – άλλα μικρότερα κι άλλα μεγαλύτερα – όλα όμως με το δικό τους σαγηνευτικό πεδίο που σε προδιαθέτει για να είσαι και σ’ αυτά.

Μα … δεν έχετε στο χωριό σας ένα μαγαζί; Δεν γίνεται! Ακούω συνήθως όταν με ρωτάνε για το Ψάρι. Σκέφτομαι να σπαταλήσω τον χρόνο μου και ν’ απαντήσω: «Υπάρχει κάτι στον κόσμο που δεν γίνεται;», αλλά δεν το κάνω. Δεν δίνω αφορμές για βαριές φιλοσοφικές κουβέντες.

Μεταξύ των πολλών ελλείψεων το χωριό μας, πράγματι  δεν διαθέτει καφενεία και ταβερνάκια, έ και; Αυτό είναι και καλό από την άποψη ότι έτσι – με την απουσία δηλαδή μαγαζιών – ψάχνουμε, και πηγαίνουμε σε όλα τα μαγαζιά της περιοχής μας – με αποτέλεσμα να γνωρίζουμε καλά τα χωριά που μας κυκλώνουν τρόπον τινά. Έτσι κι εγώ κάποτε (όπως μαρτυρούσε αργότερα ένας φίλος) είχα γνωρίσει όλα τα βενζινάδικα της Ελλάδας αφού είχα ένα αυτοκίνητο που φόραγε πάνω του 4 καρμπυρατέρ και ρουφούσε την βενζίνα όπως οι βαρελόφρονες το κρασί. Ας συνεχίσουμε όμως και … ας δούμε τα μαγαζιά αυτά ανά χωριό αφής στιγμής μάλιστα τα περισσότερα βρίσκονται έξω από τους τουριστικούς προορισμούς – και ευτυχώς δηλαδή που είναι σχεδόν αόρατα από τον μαζικό τουρισμό και απολαμβάνουμε σ’ αυτά τον καφέ μας ή το φαγητό μας με ηρεμία και σε άριστο ποιοτικό κλίμα.

Ας ξεκινήσουμε από του Σέρβου που στέκεται απέναντί μας σαν βιγλάτορας. Εδώ ο Γιάννης Ρουσσιάς (τλφ: 27950 32050) έχει το κεντρικό καφενείο του χωριού που μετατρέπεται εν ριπή οφθαλμού και σε πολύ καλό ταβερνάκι. Το μαγαζί σερβίρει καφέδες, τσίπουρα με ωραίους μεζέδες, ψητά της ώρας και ότι άλλο διαθέτει η ντόπια παραγωγή. Ένα ωραίο μικρό καφέ του νεαρού Λιατσόπουλου[1] δίνει επίσης ρυθμό στην ήσυχη ζωή του χωριού με καφέδες ευρωπαϊκούς κι βυζαντινούς, τσίπουρα κτλ. Υπάρχει επίσης ένα μικρό μαγαζί (ας το πούμε μπακάλικο) που έχει ένα σωρό καλούδια πρώτης ανάγκης και διευκολύνει την ζωή των ντόπιων κατοίκων του οικισμού.

Πιάνοντας τον κατήφορο της Φρανζινέτας φτάνουμε στην πλατεία της Λυσσαρέας (πρώην Μπουγιάτι). Εδώ αφήνω και το συναίσθημα να κυλίσει ελεύθερο εφόσον ήταν το χωριό της γιαγιάς μου – ένα δηλαδή δέσιμο καθορισμένο που φέρνει πότε χαρά και πότε λύπη. Στην όμορφη πλατεία του χωριού υπάρχει ένα ταβερνάκι – ανοιχτό κάθε μέρα – χειμώνα και καλοκαίρι και το δουλεύει μία ευγενική κυρία – η κυρία Άννα (τλφ: 27950 31843). Το πρωί σερβίρει καφέδες και τσίπουρα με καλούς μεζέδες και από το απόγευμα και μετά η ψησταριά φουντώνει για τα κρεατικά που κι αυτά επίσης είναι καλής ποιότητας.

Πολύ κοντά βρίσκεται το Σαρακίνι. Εδώ υπάρχουν δυό καφενεία που σερβίρουν καφέδες και τσίπουρα με τα συνοδευτικά τους. Το χωριό δεν έχει κάποιο ταβερνάκι, όμως και τα δυό καφενεία[2] είναι σε πολύ όμορφα και ήσυχα σημεία του χωριού και εύκολα μπορείς σαν επισκέπτης ν’ απολαύσεις το καφεδάκι σου και να σε περιτριγυρίζουν καλοί άνθρωποι. Δεν χρειάζεσαι κάτι παραπάνω.

Συνεχίζοντας στον ίδιο δρόμο φτάνουμε στο Παλούμπα. Στην όμορφη πλατεία με τον πλάτανο να ρίχνει δροσερές σκιές, ο Μήτρος Κατσούλας (τλφ: 6974 207787) σερβίρει το πρωί καφέδες και τσίπουρα με διαλεχτούς μεζέδες και το βράδυ η ψησταριά γεμίζει τον χώρο με τα δικά της αρώματα. Κατά την δύση του ήλιου απλώνεται η ματιά και βλέπει πέρα από τον ορίζοντα, μακριά από τα συνηθισμένα. Έχω ακούσει να λένε μερικοί ότι ο Μήτρος είναι «σκληρός τύπος» και γελάω. Τον φωνάζω «σκληρό» και γελάει κι αυτός. Ο Μήτρος πράγματι έχει ιδιορρυθμίες – αλλά δείξτε μου σας παρακαλώ έναν άνθρωπο που να μην έχει ιδιορρυθμίες. Αν μου δείξετε έναν, να το αναφέρουμε στην εκκλησιαστική ιεραρχία για να τον κάνει Όσιο!

Φτάνουμε στο Ράφτη. Το χωριό διαθέτει τρείς ταβέρνες που σερβίρουν πολύ καλό φαγητό – της ώρας - αλλά και μαγειρευτό – ειδικά κατόπιν παραγγελίας. Ο Λιάς (τλφ: 27950 31915) στην πλατεία, η κυρία Πόπη (τλφ: 27950 31929) κοντά στο σχολείο και προς την έξοδο του χωριού η κυρία Κανέλα (τλφ: 27950 31896). Μάλλον το Ράφτη είναι το χωριό με τον περισσότερο κόσμο – και τα μαγαζιά εύκολα μπορούν να εξυπηρετούν ντόπιους και επισκέπτες – υπάρχει δηλαδή πολύ καλό  service. Προς την έξοδο του οικισμού  συναντάμε ένα όμορφο πέτρινο κτίριο, του Παρασκευά του Ντάβου με παραδοσιακά προϊόντα. Η κυρία Μαρία όμως, η σύζυγος του Παρασκευά Ντάβου είναι η ψυχή της όμορφης αυτής γωνιάς – αυτή φτιάχνει με τον δικό της τρόπο τραχανά, χυλοπίτες, λαζάνια κτλ. Στο πέτρινο αυτό χώρο με την επωνυμία «τα Μαγερέματα», στέκι των κυνηγών της άριστης ποιότητας παραδοσιακών προϊόντων, θα βρείτε να σας εξυπηρετεί πλέον η κυρία Μάρθα Ντάβου (τλφ: 27950 31948), κόρη του ζεύγους. Η νεώτερη γενιά δίνει καινούρια αρώματα στον ούτως ή άλλως όμορφο τόπο. Κλείνοντας όμως το Ράφτη, πρέπει να αναφέρουμε την πισίνα – αρμοδιότητα της Αδελφότητας και ψυχή αυτής η πρόεδρος της, η κυρία Λένα Μητροπούλου (τλφ: 6936 614814). Στην ουσία πρόκειται περί πολυχώρου – υπάρχουν δηλαδή γήπεδα για ποδόσφαιρο (μίνι), μπάσκετ, τένις και φυσικά η ωραία πισίνα. Εδώ υπάρχουν όλων των ειδών οι καφέδες, τσίπουρα με εκλεκτούς μεζέδες και φυσικά καθαρά ποτά. Για την ασφάλεια των κολυμβητών μικρών και μεγάλων υπάρχει και ναυαγοσώστης. Τον Αύγουστο επίσης πολλές εκδηλώσεις φιλοξενούνται στον πανέμορφο χώρο πέριξ της πισίνας.

Απομακρυνόμαστε από το Ράφτη και πηγαίνουμε στο ψηλότερο χωριό της Πελοποννήσου, στα Μαγούλιανα (αλλιώς και Αργυρόκαστρο). Εδώ τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά, ο Ιωσήφ (τλφ: 27950 82359) με την ταβέρνα του στην αρχή σχεδόν του οικισμού (στο δεξιό χέρι) κάνει τα κορυφαία παϊδάκια της Μαινάλιας περιοχής και όχι μόνο, με δικά του καθαρά κρέατα και εξαιρετικό κρασί.  

Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω, Στην Βυτίνα και πολύ κοντά στην κεντρική πλατεία, ο Παντελής Κόλλιας (τλφ: 6974 918282) δημιούργησε ένα μοναδικό στέκι για απαιτητικούς πελάτες που το ονόμασε «Ούζα & Τσίπουρα ο Παντελής». Ειδικευμένος στους υψηλής ποιότητας μεζέδες ο Παντελής, αλλά και στα εξαιρετικά ποτά που διαθέτει, πρόσθεσε στην όμορη κώμη έναν νέο γευστικό χώρο.

Ας φύγουμε όμως από τα ψηλά κι ας πάμε στα πολύ χαμηλά, στην περιοχή του Λάδωνα, στο Δωδεκάμετρο. Έχοντας κατεύθυνση προς Σταυροδρόμι, στο αριστερό μας χέρι, μισοκρυμμένο από τα πολλά λουλούδια κρύβεται το ταβερνάκι της κυρίας Χριστίνας (τλφ: 6977 359666). Σε λίγη ώρα μπορεί να σερβίρει ότι θελήσεις η κυρία Χριστίνα – και πάντα με το πλατύ χαμόγελό της και την καλή της διάθεση. Αν της τηλεφωνήσεις μια ώρα νωρίτερα πως πας για φαγητό, το τραπέζι θα σε περιμένει στρωμένο. Όλα τα προϊόντα είναι δικής της παραγωγής.

Άφησα όμως το Κοκορά τελευταίο στην περιήγηση αυτή. Από τη μία σε αυτό το χωριό νομίζεις πως βρίσκεσαι στην Ικαρία με τους άναρχους ρυθμούς που ακολουθεί – και από την άλλη νομίζεις πως φτάνεις σ’ ένα Γαλατικό χωριό – που οι περισσότεροι συγκεντρώνονται το βράδυ εφόσον τη μέρα κυνηγάνε και σκοτώνουν Ρωμαίους στρατιώτες και εκατόνταρχους - βράζουν στα καζάνια τους τον μαγικό ζωμό, ψήνουν τα πάντα, τρώνε πολύ, πίνουν περισσότερο, γελάνε – και σε όλη αυτή τη μυσταγωγία που λαμβάνει χώρα στο μαγαζί του Σπύρου του Βούλγαρη, η κυρία Ουρανία (τλφ: 27950 32162), η σύζυγός του, δίνει τον ρυθμό των γεύσεων. Το άγχος, η πίεση, δεν υπάρχουν στο χωριό αυτό. Οι κάτοικοί του όλη τη μέρα εξαφανίζονται στ’ αμπέλια τους, στα χωράφια τους, στις στάνες τους  - μα σαν πέσει ο ήλιος, η κυρία Ουρανία σαν άλλος Δρυΐδης, φτιάχνει τις μαγικές συνταγές της. Αν θελήσετε κόκορα αλανιάρη δεν έχετε παρά να τηλεφωνήσετε από νωρίς. Και όταν λέμε αλανιάρη κόκορα, δεν εννοούμε σαν αυτούς που έχουν στα κοτέτσια και τους δέρνουν για να αγριέψουν! εννοούμε κόκορα αλήτη, ελεύθερο στη βοσκή, ζόρικο στη συμπεριφορά.

            Σε όλα αυτά τα ωραία μαγαζιά θα μπορούσα να πρόσθετα και φωτογραφίες για να έχετε καλύτερη αντίληψη των χώρων τους. Αλλά δεν κάνω για έναν απλό λόγο, για να φτιάξετε ο καθένας σας τις δικές σας εικόνες, να μην έχετε δηλαδή διαμορφωμένες από μένα εικόνες στο μυαλό σας. Εξάλλου, μην τα θέλετε και όλα στο πιάτο!

Σημειώνω και τα τηλέφωνα των μαγαζιών αυτών (όσων έχω) για τη δική σας διευκόλυνση αν θελήσετε να τα επισκεφτείτε.

 

 

 

 

 

 

 

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος

Σημείωση: Να μην το ξεχάσω! Διοργανώνει ο όμιλος της Γκούρας αγώνα δρόμου στις 11 Αυγούστου, λίγο μετά το ξημέρωμα, στις 8.30 το πρωί – από Ψάρι (ξενώνα) μέχρι και Λυκούρεση, συνολικού μήκους 4.5 χιλ. Ακόλουθος ιδεών η Γκούρα. Ας ευχηθούμε στους δρομείς καλή επιτυχία στον αγώνα τους.