Η Ευνάπη στη Γλαύκη ...

Αρχαίων επιστολές

(Αγροτική)

 

Ευνάπη Γλαύκη

     Ο μέν ανήρ απόδημός εστί μοι τρίτην ταύτην ημέραν έχων έν άστει, ο δε θητεύων παρ’ ημίν Παρμένων ζημία καθαρά, ράθυμος άνθρωπος και τα πολλά καταπίπτων εις ύπνον, ο δε λύκος άργαλέος πάροικος βλέπων φονώδες τι και αιμοβόρον.

     Χιόνην γάρ την καλλιστεύουσαν των αιγών εκ φελλέως αρπάσας οίχεται. Και ο μέν δειπνεί αγαθήν αίγα και εύγάλακτον, εγώ δε δάκρυα των οφθαλμών απολείβω.

     Πέπυσται δε τούτων ουδέν ο ανήρ, εί δε μάθοι, κρεμήσεται μέν έκ της πλησίον πίτυος ο μισθωτός, αυτός δε ού πρότερον ανήσει πάντα μηχανώμενος, πριν τας παρά του λύκου δίκας εισπράξασθαι.

 

Η Ευνάπη στη Γλαύκη

     Ο άνδρας μου είναι φευγάτος και είναι τρίτη μέρα σήμερα που βρίσκεται στη πόλη, ενώ ο υπηρέτης μας ο Παρμένων είναι σκέτη ζημιά, άνθρωπος τεμπέλης και διαρκώς πέφτει και κοιμάται, ενώ ο λύκος είναι επικίνδυνος γείτονας και μας κοιτάζει με μάτι αιμοβόρου φονιά.

     Τη Χιόνη, την πιο ωραία γιδούλα μας την άρπαξε από τα βράχια κι έγινε καπνός. Και τώρα αυτός δειπνεί με ωραία γιδούλα και γαλακτοφόρα, ενώ εγώ ρουφώ τα δάκρυα μου.

      Ο άνδρας μου δεν ξέρει τίποτα απ’ αυτά κι αν τα μάθει θα κρεμάσει τον εργάτη μας από το κυπαρίσσι και θα κάνει κάθε τι που περνά από το χέρι του για να εκδικηθεί το λύκο.

 

 

 

 

Opsarion.gr